ΟΧΙ ΣΤΟ ΕΥΡΩΣΥΝΤΑΓΜΑ - ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΡΑ

Συνέντευξη Τύπου έδωσαν στις 22/4/ ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος, ο Γ. Μπανιάς (Βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ) και ο Ρ. Ρινάλντι (Συντονιστής Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ) με θέμα: «ΟΧΙ ΣΤΟ ΕΥΡΩΣΥΝΤΑΓΜΑ - ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΡΑ».

ΑΛ. ΑΛΑΒΑΝΟΣ: Δεν είναι τόσο παράδοξο όσο φαίνεται μια συνέντευξη για την μεταρρυθμισμένη Συνθήκη της Ε.Ε. αυτή την εβδομάδα. Στην Ελλάδα, για παράδειγμα, είναι εβδομάδα των παθών και είναι εβδομάδα, την ίδια στιγμή, της κερδοσκοπίας. Τα μεγάλα συμφέροντα δεν σκέφτονται ούτε καν τις μέρες που περνάνε, και βλέπουμε τι γίνεται και με το θέμα του ΟΤΕ και με το θέμα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Και ίσως το τροπάριο της ημέρας το «διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς και επί τον ιματισμόν μου έβαζον κλήρον» ισχύει για το δημόσιο τομέα της χώρας, διότι βλέπουμε πώς έχουν πέσει να κατασπαράξουν και τον ΟΤΕ, Marfin, Deutshe Telecom και το Τ.Τ, η ιδιωτικοποιημένη Εθνική, Eurobank κ.λπ., καταστάσεις τις οποίες στην πραγματικότητα νομιμοποιεί και συνταγματοποιεί η μεταρρυθμισμένη Συνθήκη.

Εμείς θέλουμε να πούμε στην κυβέρνηση ότι να ξέρει, ότι, εφ΄ όσον ισχύει αυτό που λέγεται, ότι μέσα στο διήμερο θα υπάρξει συμφωνία με την Deutshe Telecom θα είναι για τη Ν.Δ. Μεγάλη Πέμπτη. Αυτό θα το πληρώσει η Ν.Δ. Και πιστεύουμε ότι όλη η κοινωνία κατανοεί ότι μια χώρα δεν μπορεί να πάει μπροστά εάν δεν έχει στη διάθεσή της το μεγαλύτερο εργαλείο, που είναι αναγκαίο στην εποχή μας, στην εποχή της πληροφορικής, των επικοινωνιών, δηλαδή τον ΟΤΕ.

Με όλα αυτά συνδέεται και η Ευρωσυνθήκη. Διότι ακριβώς νομιμοποιεί και συνταγματοποιεί αυτές τις καταστάσεις. Η Ευρωσυνθήκη δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια περίληψη, μια μίνι φούστα του Ευρωσυντάγματος, το οποίο έχει απορριφθεί με δημοψηφίσματα και από τους λαούς της Γαλλίας και της Ολλανδίας. Στην πραγματικότητα δεσμεύει την Ε.Ε. σε πολιτικές ελεύθερων και ανεξέλεγκτων αγορών, απορρίπτει το κοινωνικό κράτος, καλλιεργεί τη στρατιωτικοποίηση και την εξάρτηση από τις ΗΠΑ και στερεώνει το θεσμικό έλλειμμα δημοκρατίας λειτουργίας της Ε.Ε.

Η Συνθήκη αυτή έτσι γίνεται αναχρονιστική και αντιδραστική. Πολύ περισσότερο στις ημέρες μας, που από μια άποψη, βλέπουμε τις κυβερνήσεις των χωρών-μελών της Ε.Ε. να προχωρούν σε προωθημένα μέτρα έξω από την φιλοσοφία τους, όπως είναι οι εθνικοποιήσεις. Εθνικοποιήσεις χρεοκοπημένων τραπεζών, όπως για παράδειγμα η Northern Rock στη Μ. Βρετανία και άλλες που περιμένουν στο διάδρομο και εθνικοποιήσεις των ζημιών των μεγάλων κεφαλαίων, την ίδια στιγμή βέβαια που συνεχίζεται η ιδιωτικοποίηση κάθε τι του κερδοφόρου.

Η υιοθέτηση αυτής της Συνθήκης έγινε χωρίς δημοκρατικές εγγυήσεις, δηλαδή χωρίς ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών, χωρίς ουσιαστική συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων κάθε χώρας και χωρίς πρόθεση δημοψηφισμάτων για την επικύρωσή τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επομένως προβάλλει δύο ζητήματα. Το όχι στην Ευρωσυνθήκη και την απαίτησή μας στην Ελλάδα να γίνει δημοψήφισμα. Διότι πρόκειται για κορυφαίο νομικό κατασκεύασμα που διέπει τις βασικές λειτουργίες σε όλους τους τομείς και του ελληνικού κράτους. Δημοψηφίσματα θα θέλαμε να υπάρξουν στις άλλες χώρες.

Και, δεύτερον, δεν μένουμε μόνο στο όχι. Προβάλλουμε μια σειρά αιχμηρές, προωθημένες, ριζοσπαστικές πολιτικές με στόχο τον κοινωνικό, αναπτυξιακό, οικολογικό έλεγχο της αγοράς, την στήριξη και επέκταση του κοινωνικού κράτους, την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου, τις οικολογικές πολιτικές, την ειρήνη, την αποδέσμευση των πολιτικών στην Ευρώπη από τις ΗΠΑ.

Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, είναι μια κατάκτηση για τον ΣΥΡΙΖΑ, διότι δεν είμαστε ένα κόμμα. Είμαστε μια συμμαχία κομμάτων. Δεν έχουμε ακριβώς την ίδια γενική προσέγγιση για το εγχείρημα της Ε.Ε. Άλλες δυνάμεις έχουν μια γενικά αρνητική συνολική τοποθέτηση προς τον ίδιον τον θεσμό της Ε.Ε., άλλες δυνάμεις, όπως είναι για παράδειγμα το κόμμα μου, ο ΣΥΝ, έχουν μια αυστηρή κριτική στις σημερινές πολιτικές, αλλά μαζί με το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς αγωνίζονται ώστε η Ε.Ε. να στηριχθεί σε άλλα θεμέλια τα οποία είναι το κοινωνικό κράτος, η δημοκρατία, η ελευθερία, η προστασία του περιβάλλοντος, η αντιμετώπιση των περιφερειακών ανισοτήτων.

Είναι πολύ σημαντικό για μας το ότι έχουμε αυτές τις κοινές θέσεις και στο όχι και στο ναι, παρά τις διαφορετικές προσεγγίσεις. Και σήμερα συμβολικά ξεκινάει μια μεγάλη καμπάνια ενάντια στην μεταρρυθμισμένη Ευρωπαϊκή Συνθήκη που, δυστυχώς, υπέγραψε η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή και υποστηρίζει και η αξιωματική αντιπολίτευση.
-----

Σημεία της ομιλίας του Γιάννη Μπανιά- Βουλευτή Επικρατείας ΣΥΡΙΖΑ

1.Εγκρίθηκε στις 13 Δεκεμβρίου του 2007 στη Σύνοδο κορυφής.

2.Ως προς τη μορφή.Μεταμφιεσμένο σε μια πιο «εύπεπτη» μορφή, εν μέρει και περιεχόμενο το Ευρωσύνταγμα, που απέρριψαν οι λαοί της Γαλλίας και της Ολλανδίας με Δημοψηφίσματα το 2005.
Παρουσιάζεται τώρα ως «μεταρρυθμιστική», με τη μορφή τροποποιήσεων στη Συνθήκη της Νίκαιας, προκειμένου να αποφευχθούν τα Δημοψηφίσματα.Με αυτή τη μορφή έρχεται για έγκριση στα Κοινοβούλια όλων των Χωρών μελών της Ε.Ε., πλην Ιρλανδίας όπου θα γίνει υποχρεωτικά Δημοψήφισμα, γιατί το επιβάλλει το Σύνταγμα αυτής της χώρας.Ήδη εγκρίθηκε από 8 Κοινοβούλια.

3.Ως προς το περιεχόμενο της Συνθήκης.
Αποφεύγεται οτιδήποτε θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως γνώρισμα Συντάγματος, π.χ.
Η αναφορά στη σημαία και τον ύμνο.
Η τυπική θεσμοθέτηση Υπουργού Εξωτερικών.
Στην ουσία της η Συνθήκη αποτελεί ένα πολύ ισχυρό μείγμα νεοφιλελευθερισμού και μιλιταρισμού.

Α. Οικονομία-Κοινωνία
- Στην Ε.Ε. όλα διέπονται από τον ανταγωνισμό. «Άκρως ανταγωνιστική κοινωνική οικονομία της αγοράς».(άρθρο 3)
Η Συνθήκη της Λισσαβόνας πηγαίνει πέρα από τη Συνθήκη της Νίκαιας και το Ευρωσύνταγμα που απορρίφθηκε.
Καραμπινάτος νεοφιλελευθερισμός.
- Η δημοσιονομική πολιτική παραμένει αμετάβλητη. Την επιβλέπει η Οικονομική και Δημοσιονομική Επιτροπή, που μπορεί να παίρνει μέτρα εναντίον κρατών με «υπερβολικά ελλείμματα».
- Η Συνθήκη δεν δίνει δεσμευτικές κατευθύνσεις για μείζονος σημασίας κοινωνικά ζητήματα.

Β. Δικαιώματα
-Η Συνθήκη προσδίδει νομική ισχύ στο «Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων» . Χωρίς ωστόσο να ενσωματώνονται στο κείμενο της Συνθήκης.
- Κρίσιμοι τομείς εξαιρούνται από την ισχύ του «Χάρτη» και ρυθμίζονται από άλλες διατάξεις. Π.χ.
• Προστασία, επεξεργασία και μετακίνηση προσωπικών δικαιωμάτων.
• Μετανάστες.
-Οι διατάξεις του όμως βρίσκονται πίσω από σχετικές διατάξεις εθνικών Συνταγμάτων.(π.χ. ενώ το ελληνικό Σύνταγμα κατοχυρώνει τη δωρεάν παιδεία σε όλες τις βαθμίδες, ο Χάρτης προβλέπει μόνο για την υποχρεωτική).

Γ. Μετανάστες
-Η Συνθήκη είναι εξαιρετικά ασαφής. Η μεταναστευτική πολιτική επαφίεται σε γενικές γραμμές στα κράτη μέλη.
-Περιορίζεται σε κοινή πολιτική «διαχείρισης των συνόρων», σε διαπραγματεύσεις με τρίτα κράτη και στους όρους χορήγησης άδειας παραμονής περιορισμένου χρόνου.
-Έτσι αφήνεται ελεύθερο το πεδίο για μέτρα, όπως το σχέδιο Σαρκοζί:
Να γίνεται έλεγχος DNA προτού επιτραπεί η ένωση των οικογενειών και μεταναστών.
Και η πρόταση Μπερλουσκόνι:
Να εκδιωχθούν όσοι μετανάστες «δεν έχουν δουλειά» ή η πρακτική των ελληνικών αρχών να κρατούν μετανάστες και πρόσφυγες σε άθλιες συνθήκες.

Δ. Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική 'Αμυνας
- Κάνει σημαντικό βήμα η Συνθήκη. Και στους δύο αυτούς τομείς η πολιτική ασκείται υπέρ των θεμελιωδών αρχών και συμφερόντων της Ένωσης.
- Ωθείται η Ένωση σε στρατιωτικοποίηση. Δυνατότητα ανάληψης αυτόνομης στρατιωτικής δράσης σε άλλες χώρες, και μάλιστα και χωρίς αποφάσεις του ΟΗΕ.
Γι αυτό το σκοπό τα κράτη μέλη καλούνται να «βελτιώσουν τις αμυντικές τους δυνατότητες».
- Για να μην μπορεί ένα κράτος μέλος να εμποδίσει τέτοιες δράσεις, προβλέπει η Συνθήκη τη δυνατότητα ομάδες χωρών να λειτουργούν, με την έγκριση του Συμβουλίου ξεχωριστά.
- Η στρατιωτική συνεργασία δίνει τη δυνατότητα και σε στρατιωτικές επεμβάσεις σε χώρες μέλη, βάσει της «ρήτρας αλληλεγγύης».
Για την αντιμετώπιση τρομοκρατικών επιθέσεων.
Εφόσον το ζητήσουν οι αρχές κάποιας χώρας μέλους.
- Είναι φανερό ότι η Κοινή-Εξωτερική Πολιτική, και Πολιτική Άμυνας, αποσκοπεί σε αναβάθμιση του ρόλου της Ένωσης στη συνεργασία της με τις ΗΠΑ.

Ε. Αστυνομική και δικαστική συνεργασία
-Δημιουργία κοινών διωκτικών δομών για τη δίωξη του διασυνοριακού εγκλήματος, της τρομοκρατίας, του εμπορίου ναρκωτικών, της παραχάραξης κ.α.
-Θεσμοθέτηση ευρωπαϊκής εισαγγελικής αρχής. (Προοπτικά).
-Η Ευρωπόλ μπορεί να δρά στις χώρες μέλη, συνεργασία με τις αστυνομικές αρχές αυτών των χωρών και σε συμφωνία μαζί τους.

Στ. Θεσμοί και Λειτουργία
-Τα πολιτικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι: Η Επιτροπή. Το Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και το Συμβούλιο(Συμβούλιο Υπουργών).
-Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι τα νομοθετικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
- Νέος θεσμός ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Εκλέγεται για δυόμισι χρόνια.
- Ύπατος Εκπρόσωπος: έχει της αρμοδιότητα της Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας. Εκλέγεται από το Κοινοβούλιο και λογοδοτεί σε αυτό.

Ζ.Λήψη αποφάσεων
-Οι αποφάσεις στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και στο Συμβούλιο, για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας, θα λαμβάνονται από το 2014 με ειδική πλειοψηφία 72% των μελών τους που αντιπροσωπεύουν 65% του πληθυσμού της Ένωσης.
- Για τα άλλα θέματα με ποσοστό 55% των μελών τους που πρέπει να αντιπροσωπεύουν, το 65% του πληθυσμού της Ένωσης.
-Η συμμετοχή των Εθνικών Κοινοβουλίων περιορίζεται σε ενστάσεις για ζητήματα επικουρικότητας.

4. Δημοψήφισμα
- Η σπουδαιότητα της Συνθήκης της Λισσαβόνας, που θίγει ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και χαράζει κατευθύνσεις για μείζονος σημασίας κοινωνικά θέματα, απαιτεί την έγκρισή της από τους λαούς των χωρών μελών.
- Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με Δημοψήφισμα.
- Πριν το Δημοψήφισμα πρέπει να προηγηθεί πλήρης ενημέρωση του λαού.
- Ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταψηφίσει τη Συνθήκη στη Βουλή και προτείνει να γίνει Δημοψήφισμα.